www.acapus.com Greek         Αγγλικά Last updated 23/12/2004    
c116    c117

c118    c119

Photo Album
Αναζήτηση

         
  
  
Γ ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΘΩΝΙΚΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ (1.Μυθική και προχριστιανική περίοδος)

1. Μυθική και προχριστιανική περίοδος






   "Ο 'Aθως, όρος μεγαλειώδες και επιβλητικό ή πως λέγει ο Ηρόδοτος "όρος μέγα τε και ονομαστόν ες θάλασσαν κατήκον", ανέκαθεν προκαλούσε τον ιδιαίτερο θαυμασμό στους επισκέπτες του, πολλοί από τους οποίους τον ύμνησαν κατά καιρούς με διάφορα μέσα και ποικίλους τρόπους. Τα προϊόντα αυτά της γραφίδας, του χρωστήρα, της σμίλης, της βελόνας και των άλλων οργάνων συνθέτουν σήμερα μια πλουσιότατη παραγωγή, έναν άλλο όγκο πνευματικό, τον όποιον, όπως είναι γνωστό, αποτελούν ευφυέστατοι μύθοι και θρύλοι, συναρπαστικές παραδόσεις και περιγραφές, ενθουσιαστικά ποιήματα καί εξαίρετα γραπτά, ή γλυπτά ή άλλα καλλιτεχνικά έργα. Από τούς πλούσιους αυτούς πνευματικούς καρπούς πού αναφέρονται στο "χερσονοειδές 'Όρος" περιοριζόμαστε στην παράγραφο αυτή σ' εκείνους μόνο πού εντάσσονται στη μυθική και προχριστιανική περίοδο.

   Σύμφωνα με ένα αρχαίο ελληνικό μύθο ο 'Aθως οφείλει το όνομα του στον ομώνυμο Θρακιώτη γίγαντα, πού, αντιμέτωπος κάποτε του Ποσειδώνα, προσπάθησε να του εκσφενδονήσει "ως κούφον λίθον" ένα ολόκληρο βουνό. Ξέφυγε όμως από τα χέρια του ο πέτρινος αυτός όγκος και σφηνώθηκε στη θάλασσα, όπου ακίνητος πλέον παρέμεινε έκτοτε. 

   Κατ' άλλη παραλλαγή του ίδιου μύθου δράστης ήταν ο Ποσειδώνας, ο όποιος έριξε εναντίον του 'Aθω τη θεόρατη πέτρα και μ' αύτή καταπλάκωσε τον αντιρρησία γίγαντα. 'Aλλος μύθος μας λέγει ότι ο Ποσειδώνας είχε ένα γιο που τον ονόμαζαν 'Aθω και ότι από εκείνον πήρε το όνομα του το Όρος. τη φήμη του" Αθω κατά τη μυθική εκείνη εποχή φανερώνει και η μνεία που κάνει ο Όμηρος στην Ιλιάδα, όταν παρουσιάζει την Αθήνα να πηγαίνει από τον Όλυμπο στη Λήμνο. Από τον Αισχύλο έχουμε την πληροφορία ότι στην ψηλότερη κορυφή του 'Aθω υπήρχε ιερό του Δία με ανδριάντα του, ο όποιος σύμφωνα με τον Έλληνα λεξικογράφο 'Ησύχιο τον Αλεξανδρέα δεν γνώρισε ποτέ βροχή γιατί βρισκόταν πάνω από τα σύννεφα! Για να δηλώσει μάλιστα το μεγάλο ύψος του Όρους ο Στράβων λέγει ότι "οι την κορυφήν του 'Aθω οίκουντες όρωσιν τον ήλιον προ τριών ωρών ανατέλλοντα της εν παραλία ανατολής". Και ο Απολλώνιος ο Ρόδιος λέγει ότι κατά τη δύση του ηλίου η σκιά του 'Aθω έπεφτε ανατολικά και έφθανε έως τη Λήμνο, όπου κάλυπτε ένα άγαλμα αγελάδας πού βρισκόταν στην πλατεία της πόλεως. 
  
Από εκεί και ή παροιμία "'Aθως σκιάζει νώτα Λημνίας βοός" που αναφέρει ο Σοφοκλής.
Χρησιμοποιήθηκε από εκείνους πού ήθελαν να δηλώσουν μεγάλο ύψος. 
   
Κατά την αργοναυτική εκστρατεία, αναφέρεται ότι οι Έλληνες πού κατεύθυναν τα πλοία τους προς τον Ελλήσποντο παρέπλευσαν το δασόφυτο 'Aθω χωρίς να τον προσεγγίσουν από φόβο μήπως προσκρούσουν στις απότομες ακτές του.
   
Κάτω από τα μυθικά αυτά στοιχεία θα μπορούσε, 'ίσως, να διακρίνει κανείς την αιώνια και ασταμάτητη πάλη του αφρισμένου πελάγους και του σφοδρού ανέμου με τον ακατάλυτο και ακλόνητο 'Αθωνικό βράχο, πού αιώνες τώρα καρτερικά αντιστέκεται στις αγριότητες των στοιχείων της φύσεως και στις εφήμερες αλαζονικές επιθέσεις των ανθρώπων.
  
 Στα μανιασμένα νερά αυτής της θάλασσας πού ανελέητα ξεσπούν εδώ και χιλιάδες χρόνια στα απόκρημνα βράχια του 'Aθω, καταστράφηκε ο στόλος του Πέρση στρατηγού Μαρδόνιου, το 493 π.Χ., καθώς μας ιστορεί ο 'Ηρόδοτος. Δώδεκα χρόνια αργότερα, το έτος 481 πλησιάζοντας προς τα εκεί και ο μεγάλος βασιλιάς των Περσών Ξέρξης, θυμήθηκε το πάθημα του στόλου του Μαρδονίου και δίστασε να περιπλεύσει τον 'Aθω.
   
Έδωσε λοιπόν διαταγή κι έκοψαν την Αθωνική χερσόνησο στη βάση της και συγκεκριμένα στο σημείο πού κάνει ένα στενό λαιμό, το γνωστό σήμερα Πρόβλακα, όπου και το καινούργιο χωριό Νέα Ρόδα. Από τη διώρυγα αυτή πέρασε το στόλο του ο ανατολίτης μονάρχης απειλώντας παράλληλα την πολυτάραχη θάλασσα και το δρος πού αυτή περιβρέχει με τα εξής λόγια:
   "'Aθω δαιμόνιε ουρανόμηκες, μη ποιείν εν εμοίς έργοις.. ει δε μη, τεμών ρίψω σ' είς θάλασσαν"!.

Την εντυπωσιακή μορφή του όρους "Αθω θέλησε αρκετά χρόνια αργότερα να εκμεταλλευτεί ένας αρχιτέκτονας, ο Στησικράτης, ή Διοκλής κατά τον Πλούταρχο ή Δεινοκράτης κατά τον Στράβωνα. Πρότεινε λοιπόν στα Μέγα Αλέξανδρο ο καλλιτέχνης να του επιτρέψει να λαξεύσει το ορθόπαγον του 'Aθω, γιατί ήταν το πλέον κατάλληλο απ' όλα τα άλλα όρη, σε αδριάντα του μονάρχη, ο οποίος στο δεξί του χέρι θα κρατούσε "πoταμόν ρέοντα προς την θάλασσαν" και στο αριστερό του "μυρίανδρον πόλιν".

   Αρνήθηκε όμως ο νεαρός βασιλιάς μια τέτοια ασύνετη πρόταση: "'Aφες, του είπε, το όρος ως έχει, αρκεί γάρ ότι έτερος βασιλεύς κατέλιπεν αϊδιον την αλαζονείαν του διορρύξας αυτό.
   Με τα λόγια αυτά υπονοούσε προφανώς τον Ξέρξη.
   Οι παλαιότεροι κάτοικοι της χερσονήσου πιθανόν ήταν Θράκες.
   Αργότερα εγκαταστάθηκαν εκεί Έλληνες, οι οποίοι σταδιακά εξελλήνισαν την περιοχή.

Ιστορικοί και Αρχαιολόγοι συμφωνούν σχετικά με τον αριθμό και τα ονόματα των πόλεων του Αθω. Διαφωνία υπάρχει μεταξύ τους για τη θέση των πόλεων αυτών. .Ο .Ηρόδοτος μνημονεύει στη χερσόνησο έξη πόλεις: " Έν δέ τω ισθμώ τούτω, εςτ ελευτά ο 'Aθως, Σάνη πόλις ελλάς οίκηται αί δέ εκτός Σάνης εσω δέ του 'Aθω οικημέναι εισίν αίδε, Δίον, Ολόφυξος, Ακρόθωον, Θύσσος, Κλεωναί". Ο Σκύλαξ αναφέρει και έβδομη, την Χαράδριαν.

Η Σάνη ήταν αποικία των Ανδρίων και τοποθετείται νότια της διώρυγας του Ξέρξη, όπου περίπου η σημερινή Ουρανούπολη. Το Δίον ήταν αποικία των Ερετριέων, ιδρύθηκε τον 7ον αιώνα π.Χ. και τοποθετείται κοντά στη μονή Βατοπεδίου. Η Ολόφυξος που ήταν δεύτερη σε μέγεθος πόλη της χερσονήσου, τοποθετείται μεταξύ των μονών Χελανδαρίου και Εσφιγμένου. Το Ακρόθωον είχε κτισθή εκεί όπου είναι σήμερα η Ρουμανική Σκήτη. Ο Λουκιανός μας πληροφορεί ότι οι κάτοικοι του Ακροθώου καθώς ιστορείται "μέχρι τριάκοντα και εκατόν ετών ζουν". Η Θύσσος αποικία των Χαλκιδέων, είχεν ιδρυθή ανάμεσα στις μονές Ζωγράφου και Δοχειαρίου και ειδικότερα κοντά στο σημερινό επίνειο της μονής Κωνσταμονίτου. 
   
Η πόλη Κλεωναί, αποικία και αυτή των Χαλκιδέων, ιδρύθηκε στη θέση όπου είναι σήμερα η μονή Ξηροποτάμου. Η Χαράδρια με πιθανότητες μόνο τοποθετείται στη θέση της μονής Βατοπεδίου ή κατ' άλλους κοντά στη Δάφνη. Φαίνεται ότι στην Αθωνική χερσόνησο υπήρχαν ακόμη και άλλες μικρότερες πολίχνες, τις όποίες όμως δε μνημονεύουν οι γεωγράφοι και ιστορικοί.

   Όλες οι κώμες του 'Aθω είχαν αυτονομία μέχρι τής εποχής του Φιλίππου, οπότε υποτάχθηκαν στο Μακεδονικό κράτος. Μετά δε την κατά του βασιλιά της Μακεδονίας νίκη του Παύλου Αιμιλίου, το έτος 168, ή περιοχή του Όρους περιήλθε στα χέρια των Ρωμαίων, όπως και ολόκληρη ή Μακεδονία. Λίγο αργότερα φαίνεται ότι οι πόλεις της Αθωνικής χερσονήσου περιέπεσαν σε παρακμή και σταδιακά καταστράφηκαν και από τούς πολέμους που έγιναν τότε μεταξύ Μακεδόνων και Ρωμαίων και από τις εναντίον τους βαρβαρικές επιδρομές πού πραγματοποιήθηκαν την εποχή εκείνη.


Ψυχανάλυση και σχιζοφρένεια: Οι Πατέρες και ο Αϊνστάιν
Ψ υ χ α ν ά λ υ σ η   κ α ι
σ χ ι ζ ο ...
Περισσότερα >>
Πηγές - βοηθήματα - βιβλιογραφία
Π η γ έ ς  -  β ο η θ ή μ α τ α  -< ...
Περισσότερα >>