|
|
 |
''Ποιήματα της Μαρίας - Χριστίνας Τασιούκα''
Το τάμα
Σαββάτο θα' ταν σούρουπο Μάης στη Σαλονίκη
Σ' ένα παγκάκι ασάλευτο τον βρήκα στο λιμάνι
Την πεθυμιά του φύσαγε στων γερανών τους γάντζους
Μ' ένα τσιγάρο-σαν «γιατί»-εκεί κοντά στο στόμα.
-Δε θα τινάξουν τις ελιές και φέτος στην πατρίδα.
Η γη, βλέπεις, ποτίστηκε με βόμβες και με νάρκες
Τα σάρωσε όλα ο πόλεμος στην τύρβη του θανάτου
Μα σε μαντήλι έκρυψα κουκούτσια θυμητάρια
Που ακόμα, δες, μυρίζουνε υπομονή κι ελπίδα.
Σα θα στερέψει ο μισεμός-τάμα το έχω βάνει-
Στο στέρφο χώμα λιόδεντρα να πάω να φυτέψω
Και κει στις πέτρες τις σταχτιές που ο ήλιος τις πυρώνει
Ωδές θα ψάλλουν οι ελιές στους προκομμένους μόχθους.
Άχλωρα δικιά μου, καρπερή, ώρα ευλογημένη...
Μια χλεμπονιάρα καταχνιά τον ρούφηξε κατόπι
Και θάφτηκαν τα λόγια του στον τύμβο της σιωπής της.
Μ' αυτό το τάμα κυνηγά-ως σήμερα-και μένα...
Πρωτομαγιές κλαδί ελιάς φοράω για στεφάνι
Και ήλιος, χώμα και νερό φιλιώνουν στα μαλλιά μου
Σ' ένα συμπίλημα ιερό, με βλάστη την ειρήνη.
αχ, ώρα της πλάσης, χαρωπή, ώρα γαληνεμένη...
Παράκληση
Μια ελιά αγίνωτη
Σιμά στ'ακροθαλάσσι
Κλαράκια ρίχνει στο νερό
Οι οστρέλλες να τα σπρώξουν
Να καβαλήσουν τους αφρούς
Να γίνουν τρεχαντήρια
Στο Περιβόλι τ Άθωνα
Να πάνε και ν' αράξουν.
Και σα θα βρουν τη Δέσποινα
Στ' Αυγούστου το γιορτάσι
Να τα βλογήσει κι ο ντουνιάς
Ειρήνη να καρπίσει...
Σε βρίσκω ελιά
Σε βρίσκω, ελιά ακίνητη
Κατάνυξη να πνέεις
Σε μοναστήρια, αυλόγυρους, σε πέτρινα ξωκλήσια
Μαζί με σήμαντρα να υμνείς την « του Θεού » σοφία.
Μες στις καντήλες των πιστών φιτίλια να λαδώνεις
Κι οι φλόγες τους ανέσπερες να νψώνουνε δεήσεις.
Μα και στη μνήμη των νεκρών να δίνεις το συχώριο
Σα πλέουν οι βάρκες νηπενθείς στη λίμνη Αχερουσία.
Σε βρίσκω, ελιά αγέρωχη
Να βγαίνεις για σεργιάνι,
Απ' την Καστίλη να χιμάς στους λόφους της Τοσκάνης
Κι απ' τους Δελφούς, τους Εμμαούς, την Κύπρο να βιγλίζεις.
Με πείσμα να σφηνώνεσαι σε τείχη και σε κάστρα
Κι από μπεντένια απόρθητα της βίας τις ανομίες,
Των φρενιασμένων των λαών τα πάθη και τα μίση
Με κότινους να εκπορθείς και με εκεχειρίες.
Σε βρίσκω, ελιά ανέγγιχτη
Μες στη φθορά του χρόνου,
Στην κουπαστή της κιβωτού να φέρνεις την ελπίδα
Και κει ψηλά στο Αραράτ το μέλλον της ν' αράζεις.
Ο ψίθυρος σου ανασαιμιά, καταυγασμός στην πλάση
Να στέλνει με το θρόισμα τραγούδια στην ειρήνη
Σαν τότε που σε πρόσφερε σοφή θεά για δώρο
Σε πόλη που γι' αντάλλαγμα επήρε τ' όνομα της.
Σε βρίσκω, ελιά ακούραστη
Στις δουλευτάρες ώρες,
Μες στα κανίσκια των φτωχών με το λιτό προσφάι
Κοντά σε τσίπουρα, κρασιά και στα ζεστά καρβέλια,
Οι γουρμασμένοι σου καρποί ν' αγιάζουν τον ιδρώτα
Και σε πλουμίδια αργαλειών, ζωγράφων καναβάτσα
Σε στίχους, λιανοτράγουδα, κεντίδια και μαγνάδια
Ν' αφήνουν άρωμα ελαφρύ με γεύση από Ελλάδα.
Σε βρίσκω κι ασημόφυλλη στην ώχρα των καιρών μας
Ελιά,
Ν" αστράφτεις ζηλευτή, αιώνια δοξασμένη...
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Μαρία - Χριστίνα Τασιούκα γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου 1987 στη Θεσσαλονίκη και είναι φοιτήτρια της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.
Στη διάρκεια της φοίτησης της στο Γυμνάσιο και Λύκειο των Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη της απονεμήθηκαν συνολικά ιι πρώτα βραβεία για την επίδοση της στα θετικά και θεωρητικά μαθήματα.
Είναι κάτοχος των πτυχίων γλωσσομάθειας Certificate of Proficiency in English, Delf ι, 2, 3,4 (1st degree in French) kai Delf 5, 6 (2nd degree in French).
Το 2002 τιμήθηκε με το 3ο βραβείο στο μαθητικό διαγωνισμό ποίησης της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, ενώ το 2003, 2004 και 2005 έλαβε αντίστοιχα το 2ο, 1ο και 2ο βραβείο στον ποιητικό διαγωνισμό του Συνδέσμου Εκδοτών Βορείου Ελλάδος.
Το 2004 βραβεύτηκε με έπαινο στο διαγωνισμό «Άθλον ποιήσεως Γιάννης Κουτσοχέρας» του Δήμου Καλαβρύτων, και το 2005 πήρε την 1η θέση στο Εurogame του προγράμματος Εuroscola του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, το 1ο βραβείο κειμένου στον Παγκόσμιο Μαθητικό Διαγωνισμό δημιουργικής έκφρασης «Αλληλεγγύη: Σύνθημα Νεολαίας» και το μετάλλιο «Αιέν Αριστεύειν» ως πρότυπο Νεολαίας από το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών.
Συμμετείχε επίσης στο Ευρωπαϊκό Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα ανταλλαγών Comenius (Malvern - Αγγλία, 2001 και Caen - Γαλλίας, 2002) και εργάστηκε εθελοντικά στο Σύλλογο Φίλων της Προστασίας Ανηλίκων Θεσσαλονίκης.
Παράλληλα ασχολήθηκε με σπουδές κλασικού και παραδοσιακού χορού [κέντρο Μπαλέτου Α. Φούτση (1993-1999), Τμήμα Παραδοσιακών Χορών Λυκείου Ελληνίδων Θεσσαλονίκης (1994-1999)] και σπουδές πιάνου στο Ωδείο Βορείου Ελλάδος.
Το 1996 συμμετείχε στο θεατρικό έργο «Μελωδία της Ευτυχίας» του θιάσου Α. Βουγιουκλάκη και από το 1999 αρθρογραφεί στην τριμηνιαία περιοδική έκδοση των Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη «Μαθητικά Μηνύματα».
|
Αγγλικά
Περισσότερα >>
