www.acapus.com Greek         Αγγλικά Last updated 23/12/2004    
    

    

Photo Album
Αναζήτηση

         
  
  
Ο ΓΕΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΓΕΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Συνομιλητής: Κωνσταντίνος Μουρατίδης,
Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Κ.Ι.: Μια μεγάλη εκκλησιαστική μορφή της σύγχρονης Ελληνικής Ορθοδοξίας ήταν ο Γέρων Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος. Ο πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος είχε δώσει δείγματα της κατά Χριστόν ζωής του, καθ' όλη την διάρκεια του επίγειου βίου του. Δεν έζησε πολλά χρόνια, 58 ετών απέθανε. Για τον Γέροντα μας μιλά ο Καθηγητής Κωνσταντίνος Μουρατίδης. Τον παρακαλούμε να μας δώσει, χάρις στη φιλία και την πολυετή γνωριμία του με τον π. Επιφάνιο, το μέγεθος της πνευματικότητας και της εκκλησιαστικής δράσης του μεγάλου αυτού Γέροντα.
Κ.Μ.: Κύριε Ιωαννίδη, θέλω να εκφράσω τη χαρά μου γι' αυτή την επικοινωνία και να σας πω ότι με τον μακαριστό Γέροντα, τον πατέρα Επιφάνιο, εγνωρίστηκα πριν από 20 περίπου χρόνια, όταν ήμουν ασθενής στον Ευαγγελισμό. Ξαφνικά μπήκε στο δωμάτιο που βρισκόμουν ένας νέος κληρικός, με ωραία παρουσία, και βέβαια όταν μου είπεν ότι ήταν ο πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος αισθάνθηκα μια ιδιαίτερη χαρά, διότι δεν τον εγνώριζα, αλλά είχα ακούσει περί αυτού. Η φήμη του είχε φθάσει και μέχρι σε μένα. Από τότε συνεδέθημεν στενότατα. Ήταν ο πνευματικός μου πατέρας και ο συνεργάτης, στη συνέχεια. Συνεργαστήκαμε για όλα τα μεγάλα εκκλησιαστικά και συναφή προβλήματα και για μένα ήταν η πιο ευλογημένη και ευτυχισμένη συνάντηση και γνωριμία της ζωής μου.
Ήταν, πράγματι, μια κορυφαία εκκλησιαστική μορφή, μια σύγχρονη πατερική μορφή, με ακτινοβολία πέρα από τον χώρο τον ελληνικό. Ο διαπρεπής ιεράρχης, ο Σέρβος μητροπολίτης Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος Ράντοβιτς είπε για τον π. Επιφάνιο ότι είναι κόσμημα όχι μόνο της Ελλαδικής Εκκλησίας, αλλά συμπάσης της Ορθοδοξίας. Άντρες σαν τον πατέρα Επιφάνιο δεν ανήκουν σε ένα λαό, αλλά στο έθνος Κυρίου.
Κ.Ι.: Πολύ ωραίο.
Κ.Μ.: Νομίζω ότι αυτή η επιγραμματική διατύπωση εκφράζει όλην αυτήν την υπέροχη προσωπικότητα, αλλά και το έργο που έχει επιτελέσει. Ο σεβασμιότατος Αμφιλόχιος Ράντοβιτς όταν σπούδαζε στην Ελλάδα, στην Θεολογική Σχολή, είχε ως εξομολόγο τον πατέρα Επιφάνιο. Καταλαβαίνετε ποιες μεγάλες μορφές πέρασαν από το ταπεινό εξομολογητήριο του πατρός Επιφανίου.
Κ.Ι.: Επειδή είχα και εγώ την ευλογία από τον Θεό να γνωρίσω τον πατέρα Επιφάνιο συμφωνώ απόλυτα μαζί σας και μαζί με τον σε-βασμιώτατο Αμφιλόχιο Ράντοβιτς για όσα είπε για τον Γέροντα Επιφάνιο. Είχα την εντύπωση ότι είχα να κάνω με μία σπάθη πνεύματος, όταν συνομιλούσα μαζί του. Εκείνο, όμως, που ήταν άξιο απορίας ήταν ότι αυτός ο άνθρωπος με την τόση εκκλησιαστική δράση ζούσε ταυτόχρονα και τον κόσμο της προσευχής, της εσωτερικής ζωής. Πώς κατόρθωνε να συνδυάζει και τα δύο;
Κ.Μ.: Αυτό ήταν το θαυμαστό στην περίπτωση του πατρός Επιφανίου, γεγονός που τον ξεχωρίζει πραγματικά. Στη ζωή μου γνώρισα πολλούς λαμπρούς κληρικούς, όμως έδωσε ο Θεός να συνδεθώ πάρα πολύ στενά με τον πατέρα Επιφάνιο γιατί ακριβώς είχε αυτό το χάρισμα. Αφ' ενός μεν της εξατομικεύσεως της ποιμαντικής, εφάρμοζε αυτό που έλεγε ο απόστολος Παύλος «ουκ έπαυσάμην νουθετών μετά δακρύων έναν έκαστον εξ υμών», και συγχρόνως αντιμετώπιζε τα μεγάλα και πολύπλοκα εκκλησιαστικά προβλήματα που απασχολούσαν την Εκκλησία καθ' όλο το διάστημα των τελευταίων δεκαετηρίδων.
Ο πατήρ Επιφάνιος ήταν προικισμένος με έκτακτα διανοητικά και πνευματικά χαρίσματα και προπαντός ήταν ο άνθρωπος που συνεδύαζε αγιότητα και θεογνωσία. Ήταν σύνθεση Ορθοδοξίας και ορθοπραξίας.
Κ.Ι.: Οπωσδήποτε.
Κ.Μ.: Είχε απέραντη μνήμη. Αυτά τα εκ Θεού γνωρίσματα τα προσέφερε ολοκαύτωμα, με όλη την αγάπη, προς τον προσκυνητό Θεό και προς τους αδελφούς του. Η αγάπη προς τους αδελφούς ήταν ολοκληρωτική.
Ήθελα να σας πω ένα απ' αυτά που δείχνει τον άνθρωπο και την απόλυτη αφιέρωση του. Διάβαζε, μελετούσε, τέσσερις φορές τον χρόνο ολόκληρη την Αγία Γραφή. Εγνώριζε την Καινή Διαθήκη από μνήμης. Γνώριζε από στήθους το μεγαλύτερο μέρος της Πατερικής Θεολογίας. Γνώριζε, επίσης, από μνήμης, ένα μεγάλο μέρος από το Πηδάλιο, το οποίον είχε ως πυξίδα και οδηγό. Ήταν, κ. Ιωαννίδη, κατά τη γνώμη μου, ο μεγαλύτερος Κανονολόγος, Ορθόδοξος Κανονολόγος των νεωτέρων χρόνων, μετά τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη. Να μου επιτρέψετε να το καταθέσω σαν μια υπεύθυνη μαρτυρία δεδομένου ότι έχω ασχοληθεί, όπως το ξέρετε, με το Εκκλησιαστικό Δίκαιο.
Κ.Ι.: Βεβαίως είναι η ειδικότητα σας.
Κύριε Μουρατίδη, έχω διαβάσει, τελευταίως, το βιβλίο που έβγαλε η Μονή, στον Πόρο, εκεί που βρισκόταν ο Γέροντας: Υποθήκες Ζωής. Είναι ένα ανθολόγιο από διάφορες φράσεις του. Είναι καταγραμμένη η στάση του ενώπιον διαφόρων προβλημάτων, γεγονός που φανερώνει ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν πεφωτισμένος και είχε μέσα του την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Όλες του οι απαντήσεις και οι εκκλησιαστικές του στάσεις δείχνουν μοναδική ακεραιότητα ήθους, ενώ ταυτόχρονα ό,τι λέει είναι καίριο, πηγαίνει στο κέντρο των πραγμάτων.
Κ.Μ.: Ναι. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω ότι το κατ' εξοχήν χαρακτηριστικό γνώρισμα της προσωπικότητας και της πνευματικής πορείας του πατρός Επιφανίου ήταν η αδιάλειπτη προσευχή, μια προσπάθεια συνεχούς επικοινωνίας και μέθεξης με τα υπερφυά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Για τον πατέρα Επιφάνιο η προσευχή ήταν στάση και τρόπος ζωής. Ήταν η ίδια η ζωή του. Μια ζωή που σε κάθε έκφραση και έκβαση της ήταν προσευχομένη διακονία για τη δόξα του Χριστού και αγάπη για τους αδελφούς του. Αυτό το σημείο θα ήθελα να το υπογραμμίσω ιδιαιτέρως. Εκτός από τις ελάχιστες ώρες ύπνου, 2-4 ώρες το εικοσιτετράωρο, ο υπόλοιπος χρόνος της ζωής του ήταν μια συνεχής προσφορά αγάπης και θυσίας. Μετουσίωνε σε προσευχή την καθημερινή διακονία του. Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί ο πατήρ Επιφάνιος, θα το ξέρετε, ήταν ασθενικός στο σώμα. Και παρ' όλες τις ασθένειες του ετήρη το εκκλησιαστικό τυπικό των ιερών ακολουθιών με απόλυτη ακρίβεια. Ακόμα και όταν ο συνεχής φόρτος εργασίας και τα καθ' ημέραν και νύκτα επείγοντα προβλήματα, όχι βεβαίως τα δικά του, αλλά των πνευματικών του τέκνων, τον ανάγκαζαν σε αναβολή και τέλεση των σχετικών ακολουθιών (εσπερινό κλπ.), ακόμη και στις δύο το πρωί. Καταλαβαίνετε τί σημαίνει για μας τους πιστούς η κοινωνία μετά του εν Τριάδι Θεού. Πιστεύω πώς στον πατέρα Επιφάνιο εφαρμόστηκαν, πέρα για πέρα, οι λόγοι του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ο οποίος έλεγε: «μνημονευτέον Θεοϋ μάλλον ή άναπνευστέον». Η μνήμη του Ιησού στον πατέρα Επιφάνιο είχε ενωθεί με την πνοή του, όπως προτρέπει κι ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος: «Ίησοϋ μνήμη ένωθείτω τη πνοή σου».
Πιστεύω πώς με αυτό τον τρόπο κατάφερε, όχι μόνο να καλλιεργήσει σε βάθος εκατοντάδες πνευματικά τέκνα του, αλλά και να προσφέρει στην Εκκλησία την στρατευόμενη, τη μεγαλύτερη δωρεά. Δεν ξέρω πόσοι άλλοι μπόρεσαν, να καταρτίσουν 150 περίπου κληρικούς και μοναχούς, ένα έκαστο χωριστά. Σ' αυτούς τους ανθρώπους εμφύσησε τον ιερό ζήλο ώστε να σταθούν πρότυπα εκκλησιαστικού Ορθόδόξου ήθους. Για την τόσο δύσκολη εποχή μας αυτοί οι κληρικοί αποτελούν πραγματικά κοσμήματα της Εκκλησίας μας.
Κ.Ι.: Εκείνο που διεπίστωσα κύριε Μουρατίδη είναι ότι ο πατήρ Επιφάνιος δεν χαριζόταν κανενός, ούτε στους άνω, ούτε στους κάτω. Ήταν η έκφραση της αληθείας του Ευαγγελίου και της αληθείας της Εκκλησίας. Δεν ήταν άνθρωπος που μπορούσε να κάνει προσαρμογές ή συμβιβασμούς.
Κ.Μ.: Αυτό είναι μία αλήθεια πέρα για πέρα. Και ξέρετε ποιο ήταν το μυστικό; Ο πατήρ Επιφάνιος μέσα στις άλλες μεγάλες προσφορές του στην Εκκλησία ήταν και η βαθειά του ανάγκη να παραμείνει τελείως απερίσπαστος και ελεύθερος από κάθε κοσμική έκφραση των εκκλησιαστικών λειτουργημάτων. Ήταν ο άνθρωπος που εκούσια και ελεύθερα, πήρε την απόφαση για το αξίωμα, το λειτούργημα, το οποίο θα εδέχετο, και για αυτόν ήταν το λειτούργημα του πρεσβυτέρου. Με το λειτούργημα αυτό ήθελε να διακονήσει μέχρι τέλους. Απέκλεισε εντελώς το επισκοπικό αξίωμα. Και όταν πιεστικά απ' όλες τις πλευρές (δεν ξέρω αν υπάρχει περίπτωση άλλου κληρικού που να εδέχθη τέτοιες πιέσεις για να γίνει Μητροπολίτης, πράγμα το οποίο δυστυχώς στην εποχή μας έχουν θέσει ως αυτοσκοπό πολλοί κληρικοί, γι' αυτό υπάρχει και η κατάπτωση του επισκοπικού λειτουργήματος, εκτός βεβαίως πολλών φωτεινών εξαιρέσεων) πιεζόταν ο πατήρ Επιφάνιος, παρέμεινε ακλόνητος, δεν υπέκυψε στις πιέσεις. Ήταν ο άνθρωπος, ο οποίος δεν εξαρτάτο από κανένα. Έτσι ήταν ελεύθερος να καταθέσει την μαρτυρία του και να διακονήσει την Εκκλησία του Χριστού με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο.
Σκεφτείτε κ. Ιωαννίδη ότι σήμερα υπάρχουν κληρικοί και μάλιστα αρχιερείς, οι οποίοι δεν κάνουν το χρέος τους γιατί, δυστυχώς, για μερικούς απ' αυτούς, υπάρχουν φάκελλοι με τους οποίους τους απειλούν και τους εκβιάζουν.
Κ.Ι.: Είναι πολύ αρνητικά αυτά τα πράγματα. Δυστυχώς, ορισμένοι αρχιερείς, νομίζω, προκαλούν μεγάλη ζημία στην Εκκλησία. Είναι καιρός να επανεξετάσουν τη θέση τους διότι δεν χωράει στο χώρο της Εκκλησίας κανένα ψέμα και καμία κιβδηλοποίηση.
Κ.Μ.: Από την άποψη αυτή η προσφορά, επαναλαμβάνω, του πατρός Επιφανίου, ήταν πολυτιμότατη και έδωσε ένα ακόμη παράδειγμα απολύτως αφιερωμένου λειτουργού του Υψίστου, ο οποίος έφερε καρπόν εκατονταπλασίονα.
Κ.Ι.: Σίγουρα. Κύριε Μουρατίδη, νομίζω αφιερώνετε ένα βιβλίο στον μακαριστό Γέροντα Επιφάνιο;
Κ.Μ.: Ναι. Θα γράψω ένα βιβλίο. Δηλαδή, έχω γράψει ένα κάπως σύντομο. Σύντομη βιογραφία, αλλά, αν με αξιώσει ο Θεός, τόχω κάπως γράψει, και δυστυχώς με τους περισπασμούς και τις συνεχείς απασχολήσεις, δεν μπόρεσα να εκπληρώσω τον βαθύτατο αυτό πόθο μου. Εάν θέλει ο Θεός κι εάν ζήσω θα αφιερώσω το έτος 1994 στον πατέρα Επιφάνιο.
Κ.Ι.: Κύριε Μουρατίδη, ας δούμε μερικές άλλες πλευρές της ζωής και του έργου του πατρός Επιφανίου. Έχει γράψει σημαντικότατα βιβλία, άρθρα και μελέτες πάνω σε πλείστα θέματα. Το συγγραφικό του έργο είναι πολύ αξιόλογο.
Κ.Μ.: Κοιτάξτε. Ο πατήρ Επιφάνιος ό,τι έχει γράψει είναι υψίστης ποιότητας. Τα κείμενα του είναι σύγχρονα πατερικά κείμενα. Ήξερε την ελληνική γλώσσα, όσο ελάχιστοι. Καλλιεργούσε, τόσο την ελληνική, όσο και την πατερική γλώσσα.
Κ.Ι.: Βέβαια.
Κ.Μ.: Μπορούσε να γράψει άριστα, όπως έγραψαν οι Πατέρες και στη γλώσσα των Πατέρων. Ήταν, επαναλαμβάνω, μια χαρισματούχα και πολυσύνθετη μορφή. Ιδίως εκείνο το οποίο κατέπλησσε και τον ομιλούντα και πολλούς άλλους, ήταν η προσφορά του στο Κανονικό Δίκαιο. Αλλά και οι μελέτες του για την εκκλησιαστική περιουσία, περί θείου έρωτος, προγαμιαίες σχέσεις, για τον Μασωνισμό, για το μεταθετό των επισκόπων και πλείστα άλλα. Αν ο πατήρ Επιφάνιος αφιέρωνε όλο το χρόνο και τις δυνατότητες που είχε στο συγγραφικό έργο, ασφαλώς, θα ήταν ένας από τους πολυγραφότατους συγγραφείς, όχι μόνο σε όγκο, αλλά και σε ποιότητα.
Κ.Ι.: Προπαντός αυτό.
Κ.Μ.: Εδώ θα ήθελα να επισημάνω το εξής κ. Ιωαννίδη, που δείχνει τη σύνθετη προσφορά αγιότητας και θεογνωσίας.
Μετά την εγχείριση στομάχου που έκανε λόγω καρκίνου, ο οργανισμός του, που ήταν ανέκαθεν αδύνατος, αδυνάτισε ακόμη περισσότερο. Τότε λοιπόν εφαρμόστηκε στον πατέρα Επιφάνιο εκείνο που έλεγε ο απόστολος Παύλος για τον εαυτό του: «όταν ασθενώ τότε δυνατός ειμί». Το 1987 λοιπόν εξερράγη ο πόλεμος εναντίον της Εκκλησίας από την τότε Κυβέρνηση με τη θέσπιση του νόμου 1700 με τον οποίον εκρίνετο το αυτοδιοίκητο της Εκκλησίας και ηρπάζετο ουσιαστικά η εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία. Ξέρετε ποιος ήταν ο πρωταγωνιστής όλης αυτής της αντίστασης; Ο πατήρ Επιφάνιος.
Κ.Ι.: Εργαζόταν από το παρασκήνιο, σιωπηλά;
Κ.Μ.: Μάλιστα. Ο πατήρ Επιφάνιος εφήρμοζε το «λάθε βιώσας». Και όμως έγραψε τέτοια κείμενα, όπως εκείνο για την εκκλησιαστική περιουσία και την επιστολή, το έγγραφο, δηλαδή, που έστειλε η Ιερά Σύνοδος προς την Βουλή των Ελλήνων, είς την οποίαν προέτρεπε τους βουλευτάς να σταθούν στο ύψος της αποστολής τους και να εκπροσωπήσουν ορθώς την ελληνορθόδοξη παράδοση. Το μνημειώδες αυτό έγγραφο το συνέταξε ο πατήρ Επιφάνιος.
Κ.Ι.: Δεν το ήξερα αυτό κ. Μουρατίδη. Αυτό δείχνει ακόμη περισσότερο τη δύναμη του ανδρός.
Κ.Μ.: Όταν ερχόταν στο σπίτι μου ενόμιζα ότι ερχόταν ένας άγιος. Αγιάζετο με την παρουσία του το σπίτι.
Κ.Ι.: Είχα την αίσθηση ότι είχε μια προφητική δύναμη, όχι με την έννοια να προλέγει το μέλλον, όχι αυτό, είχε το θάρρος και την παρρησία που είχαν οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης ενώπιον φρικτών και δυσάρεστων καταστάσεων.
Κ.Μ.: Να σας πω και κάτι που δείχνει το διορατικό του χάρισμα;
Κ.Ι.: Ναι.
Κ.Μ.: Όπως σας είπα, τον είχα ως παρουσία Θεού και ο λόγος του ήταν για μένα λόγος Θεού. Τόσο πολύ, δηλαδή, τον είχα μέσα μου κυρίαρχο. Μια μέρα μου τηλεφώνησε κατά τις οκτώ το βράδυ και με παρακάλεσε νάμαι κάτω στην εξώθυρα της πολυκατοικίας γιατί θα περνούσε σε μισή ώρα και βιαζότανε. Έπρεπε να μου πει κάτι επείγον. Πράγματι κατέβηκα και μου λέει: «Κοιτάξτε, πρέπει να δείτε ένα άλλο αξιωματούχο της κυβερνήσεως και πρέπει να του πείτε ορισμένα πράγματα», τα οποία, βέβαια, εγώ είχα υπόψη μου, σχετικώς με το μέγα θέμα της σχέσεως Πολιτείας και Εκκλησίας. Εκεί, λοιπόν, του είπα: «Πάτερ Επιφάνιε αυτά όλα είναι προαποφασισμένα». Όμως πήγα και είδα τον αξιωματούχο και μιλήσαμε μιάμισυ περίπου ώρα εν εκτάσει. Προσπάθησα και του έδωσα όλη την εικόνα διαμέσου των αιώνων των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας και τι σημαίνει Ορθοδοξία για τον Ελληνισμό κλπ., κλπ., και πραγματικά από το αποτέλεσμα απεδείχθη πόσο δίκαιο είχε ο πατήρ Επιφάνιος. Ακόμα και σε μια περίπτωση, που έλεγα ότι ήταν μάταιο, γιατί ήταν όλα προαποφασισμένα.
Κ.Ι.: Κύριε Μουρατίδη, θα ήθελα να πούμε ακόμη ένα δυό πράγματα. Αναφερθήκαμε ήδη στην προσευχή. Νομίζω ήταν και πολύ ελεήμων ο πατήρ Επιφάνιος. Ήσκησε τον μακαρισμό: «Μακάριοι οί ελεήμονες ότι αυτοί έλεηθήσονται».
Κ.Μ.: Ήταν απίθανος. Και ο ομιλών θα καταθέσει την προσωπική του εμπειρία, γιατί νομίζω είναι πολύ σημαντική. Βέβαια εγώ δεν είχα ανάγκη από οικονομική ενίσχυση. Το 1979 μου είπαν οι γιατροί ότι έπρεπε να πάω οπωσδήποτε στην Αμερική, στο Χιούστον, για μία επέμβαση, γι' αυτό που λέμε Βy Pass. Ο πατήρ Επιφάνιος ερχόταν τακτικά στον Ευαγγελισμό. Εγώ, συνήθως, τακτικός επισκέπτης του Ευαγγελισμού και ο πατήρ Επιφάνιος τακτικός επισκέπτης εμού. Αυτή ήταν μια πολύ κρίσιμη φάση. Κανείς δεν ήξερε ποια θα ήταν η έκβαση. Και ο οργανισμός βέβαια βεβαρυμένος, με σάκχαρο και υπέρταση. Ο πατήρ Επιφάνιος ήταν για μένα μια υπέροχη παρουσία. Την προηγουμένη της αναχώρησης μου ήρθε και μου έδωσε ένα φάκελλο κλειστό λέγοντας μου: «αυτό δεν είναι δάνειο, είναι δωρεά. Όταν ο Θεός θα σας αξιώσει να μου το επιστρέψετε, τα δίνετε εκεί που νομίζετε εσείς». Όταν άνοιξα το φάκελλο είχε ένα μεγάλο ποσό, δηλαδή, κάλυπτε περίπου τα 2/3 των εξόδων.
Κ.Ι.: Πολύ μεγάλο ποσό.
Κ.Μ.: Πρέπει να σημειώσω ότι ουδέποτε συζητήσαμε μαζί με τον πατέρα Επιφάνιο για έξοδα ή εάν είχα την οικονομική δυνατότητα. Με συνεκλόνισε το γενονός.
Κ.Ι.: Είχε μεγάλη ευαισθησία ο Γέροντας.
Κ.Μ.: Η αγάπη και η ευαισθησία του πατρός Επιφανίου ήταν πράγματα ξεχωριστά.
Κ.Ι.: Μάλιστα.
Κ.Μ.: Βέβαια, εγώ ποθούσα να με αξιώσει ο Θεός να επιστρέψω και να δώσω στο πολλαπλάσιο σε άλλους το ποσό αυτό.
Κ.Ι.: Ναι. Αυτό δείχνει τί σημαίνει κάποιος να έχει την εκκλησιαστική συνείδηση και την αγάπη του Θεού μέσα του.
Κ.Μ.: Βλέπετε, σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή τί σημαίνει χαρισματικός Γέροντας και πόσο ενισχύει με την παρουσία του. Και ξέρετε, όταν πήγα εκεί και μου κάναν αυτό τον καθετηριασμό δεν βρήκαν καμιά αρτηρία κλειστή και δεν χρειάστηκε να κάνουν τίποτα. Όπως πήγα γύρισα.
Κ.Ι.: Ο Θεός σας ελέησε κύριε Μουρατίδη. Και ο Γέρων Πορφύ-ριος είχε ιδιαίτερη αγάπη προς τον πατέρα Επιφάνιο. Και αυτό το γνωρίζω γιατί συνδεόμουνα κι' εγώ με τον πατέρα Πορφύριο και έβλεπα πόσο αγαπούσε τον μεγάλο Γέροντα, ο οποίος ασκούσε τόσο πιστά τα εκκλησιαστικά του καθήκοντα, όσο ελάχιστοι.
Κ.Μ.: Ξέρετε τί είπε ο μακαριστός Πορφύριος για τον πατέρα Επιφάνιο όταν τον ρώτησαν τί θα γίνει τη στιγμή που βρισκόταν στο τέλος;
Κ.Ι.: Πέστε το μας.
Κ.Μ.: Είπε δύο λέξεις: «αγίασε και φεύγει». Μια ακόμη μαρτυρία του ύψους της προσωπικότητος του πατρός Πορφυρίου. Ο δε πατήρ Γεώργιος Καψάνης όταν τον επεσκέφθη, λίγο πριν από την κοίμηση του, είπε χαρακτηριστικά: «ένα φωτεινό άστρο της Εκκλησίας δύει σ' αυτό τον κόσμο για να ανατείλει λαμπρότερο στον άλλο».
Κ.Ι.: Πολύ ωραίο. Ως κατακλείδα τί θα θέλατε να προσθέσετε;
Κ.Μ.: Αδικώ τον πατέρα Επιφάνιο με αυτά τα ισχνά που είπα. Θά-θελα να κλείσω με τα λόγια που είπε ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος για τον μέγα Αθανάσιο. Επιφάνιο επαινούμε, επαινούμε την αρετή.
 


Α ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩ
Από το μέσον της νότιας πλευράς της Κεντρικής Μακε ...
Περισσότερα >>
ΣΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
Στα παραπάνω είκοσι κυρίαρχα μοναστήρια της αυτοδι ...
Περισσότερα >>