www.acapus.com Greek         Αγγλικά Last updated 23/12/2004    
    

    

Photo Album
Αναζήτηση

         
  
  
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ. Πως προήλθε η ζωή;



 
Ζούμε στην επιφάνεια ενός μικρού πλανήτη, που στριφογυρίζει εδώ και εκατομμύρια χρόνια στον απέραντο χώρο του σύμπαντος. Ζούμε άραγε μονάχοι σ’ ένα σύμπαν αφιλόξενο ή φιλικό; Ως σήμερα δεν μπορέσαμε να μάθουμε. Αλλά κι αν ακόμη υπάρχουν άλλα όντα, άλλες μορφές ζωής, στον αχανή χώρο του σύμπαντος, εμείς δεν παύουμε να 'μαστε απομονωμένοι απ’ αυτά. Τεράστιες αποστάσεις μας χωρίζουν από κοντά τους. Τόσο τεράστιες, που κι αυτό ακόμα το φως (το οποίο τρέχει με 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο) χρειάζεται δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια για να διανύσει τις αποστάσεις, που μας χωρίζουν από τα τυχόν άλλα όντα, που ζουν εκεί, και να φθάσει από εκείνα σε μας.
Σαν παράδειγμα αναφέρουμε τούτο: το πλησιέστερο άστρο (δηλαδή ο πιο κοντινός ήλιος) στο δικό μας πλανητικό σύστημα είναι ο Άλφα Κενταύρου• απέχει από τη Γη 40 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα. Αν ήταν δυνατόν κάποιος να ταξιδέψει με την ταχύτητα του φωτός —πράγμα υποθετικό και τελείως αδύνατο— θα χρειαζόταν τέσσερα χρόνια και τέσσερις μήνες για να φτάσει εκεί. Ας υποθέσουμε όμως πως επιχειρούμε κάτι ευκολότερο• να στείλουμε εκεί επάνω ένα σήμα με ηλεκτρομαγνητικό κύμα. Αν λοιπόν μπορούσαμε να λάβουμε από κει μια απάντηση με παρόμοιο πάλι σήμα, θα ’πρεπε να περιμένουμε οκτώ χρόνια και οκτώ μήνες. Ώστε ο άνθρωπος της Γης για ν’ ακούσει σε δική του κλήση ένα «χαίρετε» από κάποιο ον, που πιθανώς να ζει στον Άλφα Κενταύρου, πρέπει να διαθέσει 3.160 μέρες από τη μικρή και σύντομη γήινη ζωή του!...
Αλλά ας αφήσουμε αυτή την προσπάθεια και ας επιχειρήσουμε ένα ταξίδι στον Άλφα Κενταύρου με ένα  διαστημόπλοιο κάπως ταχύτερο απ’ αυτά, που μετέφεραν αστροναύτες στη Σελήνη. Δηλαδή μ’ ένα διαστημόπλοιο, που θα έφθανε από τη Γη στη Σελήνη σε μια μέρα. Με το... ταχύτατο τούτο όχημα θα χρειαζόμασταν τριακόσιες χιλιάδες χρόνια για να φθάσουμε στο... πλησιέστερο μας αστέρι (ή στον κοντινότερο μας ήλιο), τον Άλφα Κενταύρου• και φυσικά θα θέλαμε άλλες τριακόσιες χιλιάδες χρόνια να επιστρέψουμε, Γιατί... ποιος θα ‘θελε να μείνει εκεί επάνω;!...
Απ’ αυτά και μόνο γίνεται κατανοητό, πως η απομόνωση μας στο σύμπαν είναι κάτι το συγκλονιστικό. Παρόλα αυτά, είτε θέλουμε είτε όχι, ζούμε εδώ στη Γη. Συμπαθητικά, εύθραυστα, προσωρινά πλάσματα σέρνουμε τα βήματα μας στην επιφάνειά της, διασχίζουμε την επιφάνειά της με αυτοκίνητα η τραίνα, τις θάλασσές της με πλοία και τον αιθέρα της με αεροπλάνα και, είτε μας αρέσει είτε όχι, φαινόμαστε σαν μια λεπτομέρεια ή σαν ένας αμελητέος παράγοντας στο όλο, το αχανές σύμπαν...
Και τώρα τα επίμονα ερωτήματα: Πώς βρεθήκαμε στη Γη; Πώς άρχισε αυτή η αέναη ροή του ρεύματος της ζωής; Πώς παρουσιάστηκε το θαυμαστό φαινόμενο, που λέγεται ζωή με την αμέτρητη ποικιλία, τους χρωματισμούς και τ’ αρώματα, τα σχήματα και τα μεγέθη, την καλλονή και τη σύνθεση, την πολυπλοκότητα και την κίνηση; Γιατί (αυτό όλοι το δέχονται) υπήρξε εποχή που ο μικρός μας πλανήτης ήταν διάπυρος και φυσικά η πολύ υψηλή θερμοκρασία του δημιουργούσε γύρω του ατμόσφαιρα κορεσμένη από ατμούς νερού και μετάλλων αλλά και τεράστιες πυκνές ποσότητες από διοξείδιο του άνθρακα. Όλα αυτά δεν αποτελούσαν κατάλληλο περιβάλλον για τη δημιουργία ζωής πάνω στη γη.
Αλλά κι όταν κάποτε οι παράγοντες αυτοί υποχώρησαν, πώς παρουσιάστηκαν άραγε οι πρώτοι φυτικοί και ζωικοί οργανισμοί; Και πού οφείλεται αυτός ο αναρίθμητος πλούτος κι η ποικιλία του ζωικού και φυτικού βασιλείου; Τα ερωτήματα αυτά απασχολούν τον άνθρωπο από τότε που πήρε να στοχάζεται και να ερευνά τον γύρω του κόσμο, τη φύση, τον ουρανό, το σύμπαν... Και, όπως Φαίνεται, τα ερωτήματα αυτά, τα τόσο βασικά για την ύπαρξη της ζωής μας, θα μας βασανίζουν ώσπου να κλείσει η ιστορία τούτου του κόσμου...
Για κείνον, που πιστεύει στο Θεό, τα ερωτήματα αυτά έχουν την απάντηση, που μας δίνει η Αγία Γραφή στο πρώτο και το δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου της Γενέσεως: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην» και όλα τα είδη του φυτικού και ζωικού βασιλείου, που υπάρχουν στη γη, στις θάλασσες ή διασχίζουν τον αέρα... Και μετά τη δημιουργία αυτή «ο Θεός εποίησε τον άνθρωπον, κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν» (Γεν. α’ 1-27). Όσοι όμως δε δέχονται την αλήθεια αυτή του θεόπνευστου λόγου, όσοι δεν πιστεύουν στο Θεό, διατύπωσαν άλλες θεωρίες. Είπαν πως η ζωή γεννήθηκε κάποτε αυτόματα, τυχαία, από τη νεκρή ύλη. Στη συνέχεια με σταδιακή φυσική ή τυχαία εξέλιξη προχώρησε και διακλαδώθηκε για ν’ αποτελέσει την πολυάριθμη, πολύμορφη και δυσεξιχνίαστη ποικιλία της ζωής. Μιά από τις θεωρίες, που διατυπώθηκαν γύρω απ’ αυτή την εξέλιξη των ειδών, είναι κι η θεωρία του Δαρβίνου.
 



Οι λογισμοί και η αντιμετώπισίς τους
ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ανάμεσα στα προβλήματα που αντιμε ...
Περισσότερα >>
Το όχι και το ναί του Θεού στην προσευχή
Α'
ΤΟ  ΟΧΙ  ΤΟΥ  ΘΕΟΥ
Το όχι ...
Περισσότερα >>