www.acapus.com Greek         Αγγλικά Last updated 23/12/2004    
alles43    alles44

alles45    alles46

Photo Album
Αναζήτηση

         
  
  
«Μέγας Αλέξανδρος, ο Καταραμένος»!

«Μέγας Αλέξανδρος, ο Καταραμένος»!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΕΜΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ

Εάν κάποιος ανυποψίαστος χρήστης του Διαδικτύου πληκτρολογήσει στα ελληνικά τη λέξη «Μακεδονία» στην μηχανή αναζήτησης Google, θα διαπιστώσει με έκπληξη ότι από 1.090.000 ιστοσελίδες που έχουν κύριο θέμα την Μακεδονία, πρώτη - πρώτη φιγουράρει ιστοσελίδα με τον εύγλωττο τίτλο: «Μακεδονία: Από πού και ως πού Ελληνική;»!!!

Η ιστοσελίδα περιλαμβάνεται σε Δικτυακό τόπο για τα «Βουλγαρικά ανθρώπινα δικαιώματα στη Μακεδονία» (!), όπου μεταξύ άλλων πνευματικών σκουπιδιών υπάρχει και ιστοσελίδα με τον τίτλο: «Μέγας Αλέξανδρος, ο Καταραμένος»!

Το τι αναφέρεται εκεί μέσα είναι πέραν πάσης περιγραφής και μόνον κάποιος ψυχικά διαταραγμένος θα μπορούσε να σκεφτεί και να διατυπώσει τέτοιες συγκεντρωμένες ασυναρτησίες και ψευδολογίες.
Μεταφέρουμε ένα μέρος τους για να αντιληφθούν οι αναγνώστες το μέγεθος της παραφροσύνης που διακατέχει τον «συγγραφέα»:
«Στον δυτικό κόσμο έγινε γνωστός με την προσωνυμία Μέγας, λόγω της αναμφισβήτητης στρατηγικής του ιδιοφυΐας.

Σε λιγότερο από δώδεκα χρόνια κατέκτησε την Ελλάδα, την Αίγυπτο και ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο, δημιουργώντας μια εφήμερη αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Αδριατική μέχρι τις Ινδίες. Ωστόσο ο βασιλιάς Ισκαντάρ (Αλέξανδρος) της Μακεδονίας (356-323 π.Χ.) έσπειρε τον θάνατο και την καταστροφή στην κατακτητική του πορεία.
(Σχόλιο: Άραγε ποιος πόλεμος δεν συνοδεύτηκε από θανάτους και καταστροφές; Μήπως άλλες πολεμικές επιχειρήσεις ήταν μαθητικές εκδρομές;)

Στο πέρασμα του εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σφαγιάσθηκαν, πόλεις εκθεμελιώθηκαν, οι κάτοικοι σύρθηκαν στην σκλαβιά. Υπήρξε αδίσταχτος σφαγέας λαών, αλκοολικός και ταυτόχρονα μεγαλομανής πιστεύοντας πως είναι γιος του Θεού Άμμωνα, μία παρανοϊκή ιδεοληψία που τον συνόδεψε σε ολόκληρη την σύντομη ζωή του.
(Σχόλιο: Μήπως ο υπερασπιστής των Βουλγαρικών «δικαιωμάτων» έχει ακουστά κάποιους τσάρους Κρούμμο, Σαμουήλ, Συμεών, Ασπαρούχ που όχι μόνον έσφαζαν για διασκέδαση, αλλά έπιναν κρασί σε κρανία αντιπάλων τους;

Ο τελευταίος που θα μπορούσε να κατηγορηθεί ως «σφαγέας λαών» ήταν ο Μ. Αλέξανδρος, εκτός αν κάνουμε την τρίχα - τριχιά). Εγκλημάτησε κατά των Ελλήνων αλλά και στενών συγγενών και φίλων του δημιουργώντας έναν κύκλο αίματος που επεκτάθηκε και μετά τον θάνατο του.

Με τα σημερινά πρότυπα θα δικαζόταν σαν εγκληματίας πολέμου στην Χάγη ή θα κατέληγε σε κάποιο φρενοκομείο. (Σχόλιο: Σε ποια σημερινά πρότυπα αναφέρεται ο ρυπαρογράφος; Σ' αυτά που δικάζουν τον Σαντάμ αλλά όχι τον Μπους; Ή στο φαιδρό δικαστήριο της Χάγης;).
 
Χάρις στην αναμφισβήτητη στρατηγική του ιδιοφυΐα οι αρχαίοι Μακεδόνες, μία ημιβάρβαρη Ιλλυρική φυλή γιδοβοσκών με πολεμοχαρείς καταβολές, κατάφεραν να συντρίψουν τον βασιλέα των βασιλέων Δαρείο και να σωριάσουν σε ερείπια την μεγαλύτερη αυτοκρατορία της εποχής.

Μοναδικός τους στόχος η διαρπαγή και καταλήστευση του τεράστιου Περσικού θησαυροφυλακίου με αποθέματα 2.500 τόνων χρυσού και αργύρου, που ξεπερνούσε το σημερινό αποθεματικό των ΗΠΑ στο Fort Knox και αρκούσε να συντηρήσει την αρχαία Ελλάδα για 200 χρόνια.

Στο κορύφωμα της εξολοθρευτικής του μανίας δεν δίστασε να πυρπολήσει την υπέρλαμπρη Περσέπολη, να κατασφάξει το ανώτατο ιερατείο του Ζωροαστρισμού, της μονοθεϊστικής θρησκείας των Περσών, να συλλήσει ναούς και να κατακάψει τα ιερά τους βιβλία.

Τα εγκλήματα του Αλεξάνδρου συναγωνίζονται τις θηριωδίες πολλών κατακτητών της ιστορίας. Μιας Ιστορίας που εκτός από Μέγα τον ονόμασε παράλληλα και Καταραμένο (Περσ. Gujastag), θεωρώντας τον ενσάρκωση του ίδιου του Διαβόλου (Περσ. Ahriman).
[Σχόλιο: Ώστε οι Μακεδόνες «ημιβάρβαρη Ιλλυρική φυλή γιδοβοσκών» και οι Πέρσες πρότυπο πολιτισμένου Λαού!; Μα σε οποιοδήποτε ιστορικό βιβλίο, Γάλλου, Γερμανού, Άγγλου, Ρώσσου, Κινέζου ή Κογκολέζου ιστορικού θα διαβάσεις το ακριβώς αντίθετο!

Όσο για τις σαχλαμάρες περί «διαρπαγής και καταλήστευσης» παραθέτουμε σχετικό απόσπασμα από το κλασσικό έργο «Ιστορία της Περσικής αυτοκρατορίας», που έχει μεταφρασθεί και στα ελληνικά («Οδυσσέας» Αθήνα 2002) του φιλοπέρση ιστορικού Α. Τ. Olmstead, ο οποίος αναφέρει: «...Η κατάσχεση του τεράστιου θησαυρού από χρυσό και ασήμι ήταν αναμενόμενη, διότι επρόκειτο για μια Σκοπιανή συμμετοχή στην έκθεση νομισμάτων της Φραγκφούρτης (4,5/11/06): Στατήρες του Αλεξάνδρου, τετράδραχμα του Φιλίππου...(!!!) συνηθισμένη πρακτική» (ο.π. σελ. 774).]

Θα συνιστούσαμε στους αναγνώστες να διαβάσουν το βιβλίο του καθηγητή Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Κίελου της Γερμανίας Josef Wieserhofer (που χρηματοδοτήθηκε από Ιρανούς και μεταφράσθηκε στα Αγγλικά από Ιρανικών συμφερόντων εκδοτικό οίκο) «Η αρχαία Περσία» και το σχετικό κεφάλαιο 5 (Η Μακεδονική κυριαρχία επί του Ιράν), όπου αναλύονται η συμπεριφορά και η νοοτροπία του Αλεξάνδρου σχετικά με την μεγαλοφυή πολιτική του στην κατακτημένη αυτοκρατορία των εκατομμυρίου ανθρώπου, την οποία έπρεπε να διοικήσει με μια χούφτα άτομα!

Η ύποπτη αυτή ιστοσελίδα συνεχίζει με μια σύγκριση του Μ. Αλεξάνδρου με τον...Χίτλερ κι ακολουθεί ένα ακόμα παραλήρημα ασυναρτησιών, ανορθογραφιών (π.χ. την θρησκεία των αρχαίων Περσών την αναφέρει ως «Ζοροαστρισμό» αντί Ζωροαστρισμό, προφανώς νομίζοντας ότι παράγεται από το σλαβικό ζόρα = αυγή και τους Αρίους Ιρανούς «Αρείους») και ψευδοϊστορικών ανοησιών, που θυμίζουν παραμυθάκια της Χαλιμάς και τα οποία υποτίθεται ότι υποστήριξε σε εισήγηση του ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου της Τεχεράνης (μάλλον ανύπαρκτος), σε κάποιο συνέδριο (χωρίς να αναφέρεται τόπος και χρόνος διεξαγωγής αυτού του συνεδρίου, πιθανότατα στην αυλή του σπιτιού του).


Διαβάστε και θαυμάστε:

Απ' τα βάθη των αιώνων, οι λαοί της Ασίας και όχι μόνο οι Ιρανοί, εξακολουθούν να ριγούν στο άκουσμα του ονόματος.
Τις κρύες νύχτες του χειμώνα οι γηραιότεροι διηγούνται στα παιδιά τους μια ιστορία με πρωταγωνιστή έναν αιμοσταγή βασιλιά που ήλθε από τα μακρινά Βαλκάνια για να αφανίσει την υπέρτατη Αρεία φυλή.

Στην εισήγηση του στο συνέδριο "Αλέξανδρος ο Μέγας: Από τη Μακεδονία στην Οικουμένη", ο καθηγητής του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών της Τεχεράνης, Νάσερ Τακμίλ Χουμαγιούν, αναφέρει πως ο Αλέξανδρος παρουσιάζεται ως καταστροφέας, καταραμένος και διαβολικός στη λογοτεχνία των Περσών που γράφηκε στη γλώσσα Παχλαβί τον μεσαίωνα.

Στα κείμενα εκείνης της εποχής αναφέρεται ότι ο Αλέξανδρος έκαψε το ιερό βιβλίο του Ζοροαστρισμού, το Αβέστα, ενώ σε ορισμένες πηγές χαρακτηρίζεται ως ο άνθρωπος που έσφαξε τον Δαρείο. Ενσαρκωμένος από τον ίδιο τον Σατανά (Περσ. Ahriman) σύμφωνα με την Ζοροαστρική παράδοση των Ιρανών, ο επικατάρατος Αλέξανδρος εξακολουθεί να στοιχειώνει την μνήμη των λαών που καθυπέταξε.

Στο σημερινό Ιράν των 70.000.000 αλλά και στο πολύπαθο γειτονικό Αφγανιστάν, η συλλογική μνήμη για τον επικατάρατο Αλέξανδρο αναπέμπει στον ίδιο τον Αχουραμάζντα, τον υπέρτατο Θεό των αρχαίων Περσών και στον προφήτη Ασο Ζαρατούστρα που καταράστηκαν τον Αλέξανδρο για τα δεινά που επέφερε στον Ζοροαστρισμό και στην Περσική αυτοκρατορία.

Για τους ανατολικούς λαούς ο βάρβαρος Αλέξανδρος είναι ότι ο Αττίλας για την Δύση. Ο Αλέξανδρος δεσπόζει στο πάνθεο των μεγάλων σφαγέων της ιστορίας: Αττίλας - Ταμερλάνος - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - Ναπολέων - Χίτλερ».

Το ότι τα περισσότερα από τα παραπάνω είναι μυθεύματα προκύπτει από όσα αναφέρονται σε κάποιο σημείο, ότι δηλαδή «...ο Αλέξανδρος παρουσιάζεται ως καταστροφέας, καταραμένος και διαβολικός στη λογοτεχνία των Περσών που γράφηκε στην γλώσσα Παχλαβί τον Μεσαίωνα.

Στα κείμενα εκείνης της εποχής αναφέρεται ότι ο Αλέξανδρος έκαψε το ιερό βιβλίο του Ζοροαστρισμού, το Αβέστα, ενώ σε ορισμένες πηγές χαρακτηρίζεται ως ο άνθρωπος που έσφαξε τον Δαρείο...». 
 

Ας αναφέρουμε μερικά στοιχεία


Λοιπόν για τις περσικές γραφές: Η πρώτη γραφή που χρησιμοποιήθηκε ήταν εμπνευσμένη από την Σουμερο-Ακκαδική σφηνοειδή γραφή, αλλά με απλούστερους χαρακτήρες.

Όπως έχει υποστηριχθεί (D. Τ. Potts: The Archaeology of Elam, 1999) η πρώτη αυτή γραφή («Συλλαβικό σύστημα της Περσεπόλεως») δημιουργήθηκε επί τούτου από τον Δαρείο Ι για την καταγραφή των κειμένων της περίφημης επιγραφής του Μπεχιστούν στην αρχαιοπερσική γλώσσα (Old Persian).

Μετά την βασιλεία του Αρταξέρξη ΙΠ (359/358-338 π.Χ.),οι επιγραφές στην γραφή της «Περσεπόλεως» εκλείπουν τελείως και μετά την κατάλυση της Περσικής αυτοκρατορίας από τον Μ. Αλέξανδρο, η γραφή αυτή δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε μια και ήταν συνδεδεμένη με το συγκεκριμένο καθεστώς (Charles Higgounet: Η γραφή, Αθήναι 1964 σελ. 37-38).
 
 Παράλληλα όμως με το παραπάνω σύστημα γραφής είχε αρχίσει να χρησιμοποιείται ήδη από την εποχή του Δαρείου Ι και το αραμαϊκό αλφάβητο για την καταγραφή της αρχαιοπερσικής, μια και η αραμαϊκή γλώσσα κυριαρχούσε ως γλώσσα της διοίκησης στις επαφές με τις δυτικές Σατραπείες (Α.Τ. Olmstead ό.π. σελ. 201).

Οι Πέρσες, στην διάρκεια της Παρθικής περιόδου είχαν αρχίσει να υιοθετούν στην γραφή τους πολλές αραμαϊκές λέξεις που έγραφαν μεν με αραμαϊκούς χαρακτήρες, αλλά τις πρόφεραν ως περσικές, Λειτουργούσαν δηλαδή ως ιδεογράμματα. Αυτό ήταν το ημι-ιδεογραφικό σύστημα γραφής, το Λεγόμενο «Παχλαβί», που άρχισε να διαμορφώνεται από τον 2ο αιώνα π.Χ.

Περισσότερο όμως κατάλληλη για την δομή μιας Ινδοευρωπαϊκής γλώσσας όπως η Περσική, ήταν η λεγόμενη Αβεστική αλφαβητική γραφή, η οποία δημιουργήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. και είχε σε χρήση 50 διαφορετικά σημεία, χρησιμοποιούμενη για την καταγραφή των ιερών Ζωροαστρικών κειμένων της περσικής θρησκείας.

Στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. ο Πέρσης θρησκευτικός ηγέτης και μεταρρυθμιστής Μάνης (Mani, ο ιδρυτής του κινήματος του Μανιχαϊσμού) βελτίωσε την ακατάλληλη Παχλαβί με την εισαγωγή της Συριακής συμφωνικής γραφής (μια ακόμη απόγονο της αραμαϊκής), την οποία προσάρμοσε επιτυχέστατα στην Παχλαβί.

Τα παράδοξα και αναχρονιστικά αραμαϊκά ιδεογράμματα της εγκαταλείφθηκαν και η νέα γραφή (η Μανιχαϊκή) χρησιμοποιήθηκε εκτός από την καταγραφή της Μέσης Περσικής γλώσσας και για την Σογδιανή γλώσσα (βλ. Albertine Gaur: A History of Writing, London, 1987 σελ. 100-101).

Με τα παραπάνω γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι σε καμμιά «λογοτεχνία που γράφτηκε στη γλώσσα Παχλαβί τον Μεσαίωνα», όπως αναφέρει ο κατασκευαστής αυτών των παραμυθιών, δεν «παρουσιάζεται ο Αλέξανδρος ως καταστροφέας, καταραμένος και διαβολικός», διότι απλούστατα:

α.
Η μεσαιωνική περσική γραφή ήταν η Μανιχαϊκή και μετά την αραβική κατάκτηση (τέλη του 7ου αιώνα μ.Χ.) θα επιβληθεί η Αραβική γραφή, η οποία χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα για την καταγραφή της σύγχρονης Περσικής γλώσσας (Modern Persian).

β.
Υπάρχει γραφή και όχι γλώσσα Παχλαβί, εκτός αν ο εμπνευστής των παραπάνω ψευδολογιών μπέρδεψε την Παχλαβί με τον ...μπακλαβά.

γ.
Ο καθηγητής Νάσερ Τακμίλ Χουμαγιούν αποδεικνύεται είτε αγράμματος τενεκές, αφού αγνοεί την ιστορία της γλώσσας του, ή, το πιθανότερο, φανταστικό πρόσωπο.

Κλείνοντας ξαναδιατυπώνουμε την απορία μας: Τι εξυπηρετεί αυτή η εμετική ιστοσελίδα;

Τα «Βουλγαρικά ανθρώπινα δικαιώματα»; Την ανθελληνική προπαγάνδα;

Μήπως ο συντάκτης της ήθελε να γελοιοποιήσει και να συκοφαντήσει τον Μ. Αλέξανδρο, που ως γνωστόν έχει σχεδόν θεοποιηθεί από τους Σκοπιανούς (καλώς ή κακώς είναι μια άλλη, μεγάλη ιστορία), σε μια προσπάθεια να χτυπήσει ένα από τα σύμβολα της σκοπιανής προπαγάνδας, η οποία αντιστρατεύεται και απορρίπτει τις βουλγαρικές διεκδικήσεις στην Μακεδονία; Οι αναγνώστες ας βγάλουν τα συμπεράσματα τους...
 
«Έτοιμοι προς απολογίαν παντί τω αιτούντι ημάς λόγον
περί της εν ημίν ελπίδος»

Από: http://clubs.pathfinder.gr/saints/


Αγία Γραφή και αιρετικοί
Τεύχος α΄
Χρίστου Βασιλειάδη
Θεολόγου-Φιλολ ...
Περισσότερα >>
Περί της Εκκλησίας ως ερμηνέως της Γραφής
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΩΣ ΕΡΜΗΝΕΩΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ
Ας π ...
Περισσότερα >>