Νοτιοανατολικά της μονής του Αγίου Παύλου βρίσκεται η ελληνική ιδιόρρυθμη σκήτη του Γενεσίου της Θεοτόκου, γνωστή και ως Νέα Σκήτη ή Σκήτη του Πύργου.
Οικίστηκε το 1760 σε τοποθεσία όπου από τους τάφους και τα νομίσματα που βρέθηκαν εκεί συμπεραίνεται ότι υπήρχε προχριστιανική κώμη.
Σήμερα η γραφική αυτή σκήτη αποτελείται από 28 καλύβες όπου μένουν 40 περίπου μοναχοί, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την αγιογραφία και την μικροξυλογλυπτική, και περιορισμένα με τη γεωργία και την αλιεία. Το κλίμα της περιοχής θεωρείται το καλύτερο απ' όλες τις περιοχές του Αγίου Όρους. Το Κ υ ρ ι α κ ό κτίστηκε το 1757, οπότε και τοιχογραφήθηκε. Η λιτή είναι έργο των αρχών του 17ου αιώνα.
Παρεκκλήσιο έχει ένα, του Αγίου Κωνσταντίνου (1901).
Στη Β ι β λ ι ο θ ή κ η της σκήτης φυλάσσονται 200 χειρόγραφα και αρκετά έντυπα.
Ανάμεσα στα κειμήλια της είναι εικόνες γραπτές και ξυλόγλυπτες , άμφια, ξυλόγλυπτοι σταυροί με επενδύσεις, λειτουργικά σκεύη κ.α.
Στη Νέα Σκήτη μεταξύ των άλλων παρέμεινε για αρκετό χρόνο και ο ¶γιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.